محققان با استفاده از تلسکوپ “آلما” که در بیابان آتاکامای شیلی قرار دارد، موفق شدند که قلب یک ستاره در حال انفجار را به صورت سهبعدی شبیهسازی کنند.
شبیه سازی قلب یک ستاره در حال انفجار به صورت 3بعدی+تصاویر
عبارات مهم : ستاره
به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس آلرت، حدود 30 سال پیش منجمان موفق به مشاهده یک پدیده نادر شدند. یک انفجار ابرنواختری در فاصله 168 هزار سال نوری از زمین که میزان درخشندگی آن 100 میلیون برابر خورشید بود و به همین علت نخستین ابرنواختری بود که در طول 400 سال گذشته با چشم غیرمسلح قابل رؤیت بود.
تصاویر + شبیهسازی قلب یک ستاره در حال انفجار به صورت 3بعدی
حال بعد از 30 سال محققان به بررسی ساختار درونی این ابرنواختر پرداخته اند و متوجه شده است اند که مولکول های اولیه مورد نیاز جهت تشکیل اجرام آسمانی در این ابرنواختر وجود داشته است.
ابرنواختر (Supernova) و پرجرم ترین ستاره های عالم، زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر به آخر می برند. ستاره ماده خود را به سوی فضا پرتاب می کند و ممکن است درخشندگی آن چند روزی از کل یک کهکشان هم بیش تر باشد.
محققان با استفاده از تلسکوپ “آلما” که در بیابان آتاکامای شیلی قرار دارد، موفق شدند که قلب یک ستاره در حال انفجار را به صورت سهبعدی شبیهسازی کنند.
هنوز هم می توان بقایای درخشان ستاره های منفجر شده است را که صدها یا هزاران سال پیش از هم پاشیده اند، دید. ابرنواخترها نادر هستند. در کهکشان خودمان به طور میانگین در هر قرن یک یا دو ابرنواختر رخ می دهد که بعضی از آن ها نیز در بعد غبار کهکشان پنهان می شوند.
آخرین ابرنواختر قطعی که در راه شیری دیده شد، ابرنواختر کپلر در سال ۱۶۰۴ میلادی بود. ولی اخترشناسان، به خصوص رصدگران آماتور، تعداد بسیار بیشتری را در دیگر کهکشان ها یافته اند.
با استفاده از آنالیز داده های تلسکوپ “آلما”(ALMA) محققان موفق به شبیه سازی سه بعدی این مولکول ها شده است اند و دریافته اند که ترکیبات شیمیایی خاصی در این انفجار ابرنواختری ایجاد شده است که وجود آنها قبلا کشف نشده بود.
تصاویر + شبیهسازی قلب یک ستاره در حال انفجار به صورت 3بعدی
“ریمی ایندبتو”، منجم دانشگاه ویرجینیای آمریکا گفت: با بررسی انفجار این ابرنواختر منجمان به نتیجه های جالبی در رابطه با نحوه ایجاد اجرام فضایی و سرد شدن آنها بعد از انفجارهای ابرنواختری و همچنین خنک شدن آنها و شکل گیری مولکول های شیمیایی متفاوت در آنها دست یافتند.
محققان با استفاده از تلسکوپ “آلما” که در بیابان آتاکامای شیلی قرار دارد، موفق شدند که قلب یک ستاره در حال انفجار را به صورت سهبعدی شبیهسازی کنند.
وی افزود: با استفاده از تلسکوپ “آلما” ما موفق شدیم شکل گیری غبار سرد ستاره ای را جهت نخستین بار مشاهده کنیم که در آشنایی ابرنواختر مادر و همچنین ایجاد سیارات اطراف آن بسیار تاثیرگذار است.
انفجارهای ابرنواختری معمولا به عنوان یکی از پدیده های نابودگر در فضا آشنا می شود، ولی این انفجارهای مهیب شرایط را جهت شکل گیری مجدد ستارگان و سیارات تازه فراهم می کنند که سنگ بنای آنها همان غبار ستاره ای است.
تصاویر + شبیهسازی قلب یک ستاره در حال انفجار به صورت 3بعدی
تیم منجمان موفق شدند هسته ابرنواختر را در طول موج های میلی متری مابین مادون قرمز و امواج رادیویی مشاهده کنند.
با توجه به مشاهدات، تیم منجمان موفق شدند به ترکیبات موجود در قلب این ابرنواختر که مشمول بر سیلیکون مونواکسید و کربن مونواکسید هستند، دست پیدا کنند و محل آنها را در ساختار هسته این ابرنواختر مشخص کنند.
در یک مطالعه مجزا محققان نحوه کشف مولکول های بنیادین در قلب این ابرنواختر بوسیله تلسکوپ “آلما” را توضیح داده اند که چگونه وجود ترکیبات کاتیونی با فرمول شیمیایی HCO+ و همچنین سولفور مونواکسید در آن کشف شده است اند.
در بین این مواد HCO+ از همه جالب تر هست؛ لیکن شکل گیری آن نیاز به شرایط خاصی جهت ترکیب شدن عنصرهای دارد و به همین علت ممکن است ترکیبات ناشناخته ای نیز در آینده در هسته ابرنواخترها کشف شود.
واژه های کلیدی: ستاره | تلسکوپ | محققان | انفجار | استفاده از تلسکوپ | اخبار علمی و آموزشی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...